10 maart

Het is koud en het haardvuur is net uitgegaan. Bedtijd, maar nog net niet. De wind giert om het huis. De eerste lentedagen met felle zon en bloeiende crocussen hebben plaatsgemaakt voor een hernieuwde winter. Zo gaat het hier nou altijd. In maart. En in april. En dan in mei, de eerste week van mei, dan opeens mik je die winterjas op de achterbank van de auto en je trekt hem pas weer aan in november.
Maar zover is het nog niet. Morgen misschien weer een zonnetje. Met dezelfde straffe oostenwind als vandaag. Brrrr. Wel vandaag twee keer een groepje reeën zien rennen. En de buurman was idolaat van de drie jonge elanden die het bospad kruisten toen hij met zijn hond aan kwam wandelen. Hij pakte zijn telefoon om een foto te maken en weg waren ze. Geen foto dus, maar wel een geluksgevoel dat nog dagen bleef hangen.

De eekhoorntjes zien we in dit jaargetijde wel iedere dag. Zo aan het einde van winter zijn ze door hun eigen voorraden heen en eten de zonnepitten van de vogeltjes.
Nu nog één rondje door de tuin met de hond en dan toch maar naar bed. Het wordt nu ‘s ochtends al zo vroeg licht. Met een beetje geluk zie ik morgen de zon boven het meer opkomen.